Ἐν τῇ παλαιᾷ ἀγορᾷ τῆς Βολτέρρας ἵστανται,
ἐπὶ τῆς δημαρχείου πύλης, ἔμπροσθεν τοῦ ἁγίου Μιχαὴλ,
ἐν τῷ μεσαιωνικῷ ῥουχοπλυντηρίῳ, ἐν μουσείῳ,
καὶ ἐν αὐλείῳ τῆς πινακοθήκης.
Ἄνδρες, γυναῖκες, ἵπποι· μορφαὶ ἀβοήθητοι, ἀλλὰ φύλακες,
σώματα στιβαρὰ, ἀδιαίρετα, ὡς λίθοι τῆς πόλεως,
ἄκαμπτοι καὶ σταθεροί, μνήμη τῶν ἐτρούσκων ἀγαλματιδίων·
οὐ λεπτότης, οὐ ῥυθμός, ἀλλὰ ἑνότης,
σὺν σκιῇ τῆς παλαιᾶς τέχνης καὶ τῆς ὑλῆς.
Οἱ κεραμικοὶ καὶ χαλκοῖ ἀγάλματα τοῦ Παόλο Στάτσιολι
ἀνακαλοῦσι χαμένην ἐποχήν,
ἐν ταῖς πλατείαις, ἐν ταῖς χρονικαῖς κάψουλαις τῶν μουσείων,
ζωοῦντες τὸ παρελθόν, ὡς ἐνσαρκωμένα μνημεῖα·
καὶ ὡς σκιαι ἀθάνατοι, φυλάττουσι τὰ μυστήρια τῆς πόλεως,
ἄγγελοι τῶν ἀρχαίων χρόνων, ἀπτόητοι καὶ σταθεροί.








Add comment