Kamień w framudze drzwi kościoła Metekhi wypolerował się od pocałunków wiernych przez osiemset lat. Kościół, wznoszący się na skalistym brzegu rzeki w samym sercu Tbilisi, został zbudowany w V wieku przez króla Vakhtanga Gorgasaliego, założyciela miasta, jako kaplica pałacowa. Po mongolskich zniszczeniach II Demetriusz w latach 1278–1284 odbudował kościół według pierwotnego planu i stylu, co wówczas było już uznawane za archaiczne – to jeden z wczesnych przykładów historizmu. Kolejne zniszczenie miało nastąpić w 1937 roku, kiedy Beria planował zburzenie tego emblematycznego budynku w ramach likwidacji starego Tbilisi. Miejska inteligencja założyła stowarzyszenie pod kierownictwem malarza Dimitriego Szewardnadze, aby uratować kościół. Podobno Beria zaoferował Szewardnadze, że jeśli zaprzestanie oporu, zostanie dyrektorem muzeum w Tbilisi. Malarz odmówił i jeszcze w tym samym roku zmarł w więzieniu. Kościół przetrwał jednak. Został przekształcony w teatr, a ostatecznie w 1988 roku, po strajku głodowym gruzińskiej inteligencji, zwrócono go Gruzińskiemu Kościołowi Prawosławnemu.
Sobota to w Metekhi dzień ślubów. W ogrodzie kościelnym kilka par wraz z rodzinami spędza czas towarzysko, czekając na swoją kolej, a przed bramą żebracy, Cyganie i fotografowie ślubni mają nadzieję na zarobek. W jednej, niewielkiej sali kościoła odbywa się kilka ceremonii jednocześnie, podczas gdy wierni modlą się przy ikonostasie, zapalają świeczki przed ikonami, stoją w kolejce po błogosławieństwo, lub wycofują się w kąt, aby się wyspowiadać lub poprosić o radę.
Add comment