Η κατώφλι της εκκλησίας Μετέχι έχει γυαλιστεί από τα φιλιά των πιστών εδώ και οκτακόσια χρόνια. Η εκκλησία, που υψώνεται πάνω σε έναν βραχώδη όχθη του ποταμού στο κέντρο του Τιφλίδας, χτίστηκε τον 5ο αιώνα από τον Βαχτάνγκ Γκοργκασάλι, ιδρυτή της πόλης, ως παρεκκλήσι του παλατιού του. Μετά τις καταστροφές των Μογγόλων, ο Δεύτερος Δημήτριος την ανακαίνισε μεταξύ 1278–1284 με το αρχικό σχέδιο και στυλ, που τότε θεωρούνταν ήδη αρχαϊκό: ένα από τα πρώιμα παραδείγματα ιστορισμού. Η επόμενη καταστροφή θα συνέβαινε το 1937, όταν ο Μπερίγια σκόπευε να γκρεμίσει αυτό το εμβληματικό κτίριο στο πλαίσιο της εξάλειψης της παλιάς Τιφλίδας. Για να σωθεί, η πνευματική ελίτ της πόλης δημιούργησε μια εταιρεία υπό την ηγεσία του ζωγράφου Ντιμίτρι Σεβαρντνάτζε. Φαίνεται ότι ο Μπερίγια προσέφερε στον Σεβαρντνάτζε ότι αν σταματήσει την αντίσταση, θα τον έκανε διευθυντή του μουσείου της Τιφλίδας. Ο ζωγράφος αρνήθηκε και πέθανε στην φυλακή την ίδια χρονιά. Αλλά η εκκλησία σώθηκε. Μετατράπηκε σε θέατρο και το 1988, μετά από απεργία πείνας της γεωργιανής διανόησης, επιστράφηκε στην Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία.
Το Σάββατο είναι η μέρα των γάμων στο Μετέχι. Στον κήπο της εκκλησίας, πολλά ζευγάρια με τις οικογένειές τους κοινωνικοποιούνται ενώ περιμένουν τη σειρά τους, ενώ μπροστά από την πύλη ζητιάνοι, Ρομά και φωτογράφοι γάμων ελπίζουν σε κάποιο εισόδημα. Στον μικρό μοναδικό χώρο της εκκλησίας πραγματοποιούνται ταυτόχρονα πολλές τελετές, ενώ οι πιστοί προσεύχονται στο εικονοστάσι, ανάβουν κεριά μπροστά από τις εικόνες, περιμένουν στην ουρά για ευλογία, ή απομονώνονται σε μια γωνιά για εξομολόγηση ή συμβουλή.
Add comment